De blog is ook weer een mooi middel om mijn fans op de hoogte te houden. Het aanvoerderschap van Ajax zorgt voor extra aantrekkingskracht, heb ik gemerkt. Overal waar ik kom, weten de mensen toch wie je bent. Ik probeer waar mogelijk altijd aan de wensen van de fans te voldoen. Er komen regelmatig supporters op de Toekomst en dan maak ik altijd even een babbeltje. Een foto is ook nooit een probleem.
Instagram en Twitter
Vroeger was ik ook veel actief op Facebook, maar dat is minder geworden. Ik heb daar niet zoveel tijd meer voor. Ik zet tegenwoordig meer foto's op Instagram en Twitter. Het is een ideale manier om te laten zien wat je bezighoudt, al wil je natuurlijk ook niet alles delen.
Dan naar het voetbal. Donderdag wacht de eerste eerste ontmoeting met Jablonec in de UEFA Europa League. We zijn het seizoen wisselend gestart. De uitschakeling tegen Rapid Wien in de voorronde van de UEFA Champions League was een grote teleurstelling, maar met twee overwinningen in de competitie hebben we het daarna goed opgepakt. Het is nu zaak om dat tegen Jablonec door te trekken, want het spelen van Europees voetbal is enorm belangrijk.
Als we geen Europees voetbal halen, spelen we alleen in het weekend. Dan duren de weken wel erg lang. We zijn gewend om doordeweeks te spelen. Het is een lekker ritme. Trainen is ook leuk, maar wedstrijden spelen blijft toch het leukste. Bovendien hebben we de Europese wedstrijden nodig om beter te worden.
Speciaal
In de afgelopen jaren heb ik een aantal prachtige Europese duels mogen spelen. De overwinning tegen FC Barcelona was heel mooi. Maar ook het CL-duel bij Olympique Lyon, mijn allereerste Europese wedstrijd voor Ajax, blijft speciaal. De afgelopen jaren waren we steevast actief in de Champions League. Die wedstrijden zijn niet te vergelijken met de competitie. Aan bijvoorbeeld de entourage, de kwaliteit van de tegenstander en de aandacht merk je dat het het hoogste niveau is.
Natuurlijk is de Europa League minder dan de Champions League, daar ben ik eerlijk in, maar het blijft een mooi toernooi. Zeker in de knock-outfase blijven er vaak goede ploegen over.
Het was wel even slikken toen ik Dnipro Dnipropetrovsk vorig seizoen in de finale tegen Sevilla zag staan. Dat deed pijn. Hoe heeft zo'n team nu zover kunnen komen? Daar hadden wij ook gewoon kunnen staan. We moeten beseffen dat het voor ons ook mogelijk is als de dingen goed vallen. Maar ik wil niet te ver vooruitkijken. Laten we eerst maar zorgen dat we in de groepsfase komen.