จากสมมติฐานเกี่ยวกับถ้อยคาที่ว่า ความจริงกับเวลานั้นเป็นสัมพันธภาพที่เชื่อมโยงถึงกัน เป็นปรากฏการณ์ทางความคิดที่ต้องใช้ประสบการณ์ในการพิจารณาสัญญะของสิ่งต่างๆที่แวดล้อมตัวเรา และการตระหนักรู้ของสติ ทุกสิ่งที่เราเห็นนั้น อาจไม่ใช่สิ่งจริงแท้เลยก็เป็นได้ หรือความจริงแท้นั้นอาจมีอยู่ แต่อยู่เหนือความเข้าใจใดๆ ภายใต้ผัสสะที่มีข้อจากัดของเรา