ฉันกลัวความเงียบตอนกลางคืน ฉันกลัวความคิดก่อนจะหลับ ฉันกลัวฝันร้ายตอนหลับแล้ว ฉันไม่ชอบตัวเองที่ตัองเป็นแบบนี้เลย มันหลอนทั้งตื่นทั้งหลับเลย (รู้ว่าอยู่ที่ใจที่วางไม่ลง ฉันต้องสู้กับตัวเองอีกนานแค่ไหนถึงวางลง )เมื่อไหรฉันจะกลับมาเป็นปกติ เมื่อไหรก็เมื่อนั้น เหนื่อยแค่ไหนพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นมาทำงาน เพราะมันคือหน้าทีความผิดชอบของคน ภวานาให้หลับแบบไม่ฝันร้ายด้วยเถอะ สงบๆๆๆๆๆ