I was very sensitive to music. Just dipping into the music books briefly, I could sing or play well. To be honest, I always dreamt of becoming a famous folk actor. I was so confident that I never decreased my devotion.
I formed my first band called “Rolling Frog”. At the beginning, we relied on per forming on instruments in pubs or to passers –by to earn extra money in cash. Then we wore false beards to pretend to be the musicians whom people were familiar with. In addition, we attached humorous acts to our performances and played jokes on each other. Soon, our “funny jazz” became famous and invitations to perform for broadcast stations began to come. Afterwards, we sorted out attractive music and made a record in a studio. A million or so copies were sold and we became millionaires.
It was painful that the band broke up finally. But above all, I realized my dream to be a musician.
நான் இசையை மிகவும் உணர்திறன் இருந்தது. சுருக்கமாக இசை புத்தகங்கள் மூழ்கித் திளைக்கிறீகள், நான் பாட அல்லது நன்கு விளையாட முடியும். நேர்மையான இருக்க வேண்டும், நான் எப்போதும் ஒரு பிரபலமான நாட்டுப்புற நடிகர் கனவைக் கொண்டிருந்தார். நான் என் பக்தி குறைந்து ஒருபோதும் என்று நம்பிக்கை இருந்தது. <br>நான் "ரோலிங் தவளை" என்று என் முதல் பேண்டை உருவாக்கினார். ஆரம்பத்தில், நாம் விடுதிகளில் அல்லது சென்றவர்களும் செய்ய கருவிகளின் மீதான உருவாக்கும் ஒன்றுக்கு நம்பியிருந்தன பண மேலும் அதிக பணம் சம்பாதிக்க மூலம். பின்னர் நாங்கள் யாரை மக்கள் நன்கு இசைக் கலைஞர்களாக இருக்க பாசாங்கு தவறான தாடியையும் அணிந்திருந்தார். கூடுதலாக, நாங்கள் எங்கள் நிகழ்ச்சிகளை நகைச்சுவையான செயல்கள் இணைக்கப்பட்ட மற்றும் ஒருவருக்கொருவர் நகைச்சுவைகளை நடித்தார். விரைவில், எங்கள் "வேடிக்கையான ஜாஸ்" வர தொடங்கியது ஒலிபரப்பு நிலையங்கள் பாட மாட்டேன் என்று பிரபலமான மற்றும் அழைப்புகள் ஆனார். பின்னர், நாங்கள் கவர்ச்சிகரமான இசை வெளியே வரிசைப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் ஒரு ஸ்டூடியோவில் பதிவு செய்தனர். ஒரு மில்லியன் அல்லது பிரதிகள் விற்கப்பட்டன நாம் லட்சாதிபதிகளாக.<br>அது பின்னர் இந்த இசைக்குழு முறிந்து போனதாக வலி இருந்தது. ஆனால் எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, நான் ஒரு இசைக்கலைஞர் இருக்க என் கனவு நனவானது.
正在翻譯中..