ครั้งแรกที่เจอพระเอก ตอนนั้นนางเอกก็ท่าทางจะเกิดรักแรกพบซะแล้วล่ะค่ะ ฮา
แล้วก็หลงใหลได้ปลื้มในตัวคุณพระเอกตลอดเวลา ว่ากันว่า ไป๋จื่อฮว่า หรือตัวพระเอกนั้น
เป็นเซียนเทพที่มีความงามสง่าน่าเกรงขามสุดๆ ดูสูงส่งตลอดเวลา ด้วยความเป็นเซียนเทพของคุณท่าน
ก็เลยแปลว่า ต้องตัดเรื่องทางโลกกลายเป็นเหมือนคนเย็นชาไร้ความรู้สึกไป แต่จริงๆแล้วก็เป็นคนใจดี
มีความรู้สึกนั่นแหละ แต่สุดท้ายด้วยความที่ไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองหรือตัดสินใจให้เด็ดขาดก็เลย...
ในฐานะของอาจารย์ ถือว่าไป๋จื่อฮว่าทำหน้าที่ของอาจารย์ได้อย่างดีเลิศประเสริฐศรีและเพอร์เฟคต์ที่สุดแล้ว
บอกตรงๆว่าขนาดเรายังนึกอยากมีอาจารย์แบบนี้เลยค่ะ ตามที่อ่านเราเข้าใจว่า อาจารย์เป็นคนดีมากกกก
ตอนครั้งแรกที่เห็นดวงชะตาของนางเอกก็รู้อยู่ว่าจริงๆแล้วนางเอกเป็นใครและจะมีชะตากรรมแบบไหน
แต่พอเห็นนางเอกจะขอเป็นศิษย์(ตามที่ได้รับคำสั่งเสียมา) ก็เลยให้โอกาสดู แล้วระหว่างนั้น
พอได้เห็นความพยายามของนางเอกแล้ว สุดท้ายก็ยอมรับและตั้งใจว่า จะพยายามชักนำและสั่งสอน
ให้เอาตัวเองรอดจากชะตากรรมได้ และให้โตไปในทางที่ดี ชอบความรู้สึกแบบนี้ของอาจารย์นะ
(แม้ถ้าอ่านแล้วจะเห็นๆอยู่ว่า ความพยายามอันล้นพ้นของนางเอกล้วนเกิดจากการที่ไปหลงรักพระเอก....)
อย่างอาจารย์ที่เนี้ยบและชอบทำตัวปากร้ายใจดี...กรุ๊ปเอแน่ๆ 5555