亲爱的老公，我知道你每天放学都等我，今天我也等你了，只不过没等着。 那

亲爱的老公，我知道你每天放学都等我，今天我也等你了，只不过没等着。
那时候我表姐也叫我回家呢，所以我就先走了。
别怪我好？

結果 (波斯文) 1:

شوهر، عزیز من تو را می دانم که هر روز بعد از مدرسه در انتظار برای من، امروز من هم برای شما در انتظار، اما نه انتظار.
هنگامی که پسر عموی من به من گفت که به خانه بروم، بنابراین من برای اولین بار می خواهید بروید.
مرا سرزنش؟

結果 (波斯文) 2:

شوهر من عزیز، من می دانستم که شما برای من مدرسه هر روز منتظر بودند، امروز برای شما صبر کنید، اما صبر کنید نیست.
هنگامی که پسر عموی من گفت: من به رفتن به خانه، بنابراین من مجبور به راه رفتن اول.
من don't سرزنش نیست?