วันนี้ขอพูดอะไรยาวๆซักหน่อย.. ตอนประชุมกันก็รวมกันคิดว่า ถ้านึกถึง #af10 คิดถึงอะไร ภาพที่ลอยมาคือวันที่กอดคอกันร้องเพลงนี้ในบ้านตั้งแต่ยังแบ่งทีมแต่ทุกคนก็มีฝันเดียวกันกอดกันร้องเพลงนี้ทั้งน้าตา จะได้ไปต่อไม่รู้ แต่จะตั้งใจทำให้สุดใจของตัวเอง กอดนั้นยังจำความรู้สึกได้ไม่เคยลืม จนวันนี้ผ่านมาสองปีได้มาร้องเพลงนี้อีกครั้งด้วยกัน มันดีใจมากนะ เรารู้สึกว่ามันเป็นโชว์ที่มาพลังมากและดีใจสุดของ #af10 ผ่านไปสองปีทุกคนต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตัวเอง แต่สิ่งนึงที่ยังเป็นอยู่คือทุกคนไม่ได้หยุดพัฒนาตัวเอง ยังเป็นนักล่าฝันที่ไฟแรงเสมอ ขอให้มีความเชื่อต่อไปและประสบความสำเร็จมีโอกาสที่ดี ตั้งแต่เราบูมกันหลังเวทีตอนที่มือแตะน้าตาก็มากันแล้ว ไม่ต้องพูดก็เข้าใจว่าเรารักกัน ขอบคุณจริงๆ เพื่อนๆ #af10 รัก "แค่คนที่เชื่อในความฝัน จะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป " ไม่รู้ว่าจะได้มาร้องเพลงด้วยกันหรือเจอกันครบทั้ง12คนอีกเมื่อไหร่ แต่ทุกเวลาที่อยู่ในบ้านด้วยกันบอกได้เลยว่ามันเป็นช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา และเราจะไม่ลืมไปตลอด เวลาเรานึกถีงช่วงนั้นเหมือนได้แรงมหาศาล ทั้งดราม่า ร้องไห้ มีความสุขมาด้วยกัน ขอบคุณมากจริงๆที่มาเป็นส่วนหนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุด
cr. จำไม่ได้ทวงได้น้า