เครดิต : Tae Angkasuwan
หลายอย่างที่พวกเรายินดีทำให้ ทั้งๆที่ไม่ใช่หน้าที่ แต่มันคือการแสดงน้ำใจขอบคุณความอุปการะของพวกคุณ
* แรงหมด น้ำใจไม่เคยหมด *
หลังจากการปฏิบัติหน้าที่อันยาวนานตลอดคืนไม่ต่ำกว่า10ชั่วโมง ทุกคนเดินลากกระเป๋าลอย (อารมณ์แทบไม่รู้ตัวว่าเดินอยู่) ไปขึ้นรถ อารมณ์แต่ละคนไม่ต่างจากซอมบี้ ระหว่างทาง เจอคุณแม่ลูกอ่อนกำลังมะงุมมะงาหรา ประกอบรถเข็นให้เจ้าตัวเล็กอยู่ พี่สจ๊วตไม่รอช้าทิ้งกระเป๋า รีบเข้าไปช่วยทันที ประกอบจนเสร็จ แถมด้วยอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นนั่งให้เรียบร้อยพร้อมรอยยิ้มของความอารี ที่มั่นใจว่าต้องเบ่งพลังเฮือกสุดท้ายทั้งหมดที่มีเหลืออยู่น้อยนิดออกมาใช้ *การประกอบรถเข็นเด็กไม่ใช่เรื่องง่ายโดยเฉพาะคนที่ไม่เคยมาก่อน คนมีคงเข้าใจดี *
เพราะเราทำงานอยู่ที่นี่ จะได้เห็นเหตุการณ์น่ารักๆแบบนี้อยู่บ่อยๆ และพูดได้เต็มปากว่าข่าวลือร้ายๆที่คนปล่อยออกไปมันเป็นแค่ข่าวลือจริงๆ น่าเศร้าใจที่เรื่องราวดีๆเหล่านี้ไม่มีใครอยากแชร์ แต่ข่าวมั่วแย่ๆกลับดังเป็นพลุแตก แต่ก็ต้องขอบคุณผู้ปล่อยข่าวต่างๆ ดูเหมือนยิ่งข่าวร้ายออกไปมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้พวกเราการบินไทยมีโอกาศได้ปรับปรุงแก้ไขมากขึ้นเท่านั้น ถือเป็นความกรุณาอย่างสูงจากผู้หวังดี(มั๊ง)ทุกท่านเลยทีเดียว
ส่วนด้านการบริการ สุดท้ายไม่ว่าคนจะมองการบินไทยอย่างไร พวกเราลูกเรือก็ยังยินดีเต็มที่กับการให้บริการพวกคุณเสมอ